1.حضرت سجاد ( ع )
  2.پيام خون و شهادت
  3.امام سجاد ( ع ) در دمشق
  4.حرکت به مدينه
  5.صحيفه سجاديه
 

حضرت سجاد ( ع )
نام معصوم ششم علی ( ع ) است . وی فرزند حسين بن علی بن ابيطالب ( ع ) و ملقب به "سجاد" و "زين العابدين " مي باشد . امام سجاد در سال 38هجری در مدينه ولادت يافت . حضرت سجاد در واقعه جانگداز کربلا حضور داشت ولی به علت بيماری  و تب شديد از آن حادثه جان به سلامت برد ، زيرا جهاد از بيمار برداشته شده است و پدر بزرگوارش - با همه علاقه ای که فرزندش به شرکت در آن واقعه داشت - به او اجازه جنگ کردن نداد . مصلحت الهی اين بود که آن رشته گسيخته نشود و امام سجاد وارث آن رسالت بزرگ ، يعنی امامت و ولايت گردد . اين بيماری موقت چند روزی  بيش ادامه نيافت و پس از آن حضرت زين العابدين 35سال عمر کرد که تمام آن مدت به مبارزه و خدمت به خلق و عبادت و مناجات با حق سپری شد . سن شريف حضرت سجاد ( ع ) را در روز دهم محرم سال 61هجری که بنا به وصيت پدر و امر خدا و رسول خدا ( ص ) به امامت رسيد ، به اختلاف روايات در حدود 24 سال نوشته اند . مادر حضرت سجاد بنا بر مشهور "شهربانو" دختر يزدگرد ساسانی بوده است . آنچه در حادثه کربلا بدان نياز بود ، بهره برداری از اين قيام و حماسه بی نظير و نشر پيام شهادت حسين ( ع ) بود ، که حضرت سجاد ( ع ) در ضمن اسارت با عمه اش زينب ( ع ) آن را با شجاعت و شهامت و قدرت بی نظير در جهان آن رو فرياد کردند . فريادی که طنين آن قرنهاست باقی مانده و - برای هميشه - جاودان خواهد ماند . واقعه کربلا با همه ابعاد عظيم و بی مانندش پر از شور حماسی و وفا و صفا و ايمان خالص در عصر روز عاشورا ظاهرا به پايان آمد ، اما مأموريت حضرت سجاد ( ع ) و زينب کبری ( س ) از آن زمان آغاز شد . اهل بيت اسير را از قتلگاه عشق و راهيان به سوی  "الله " و از کنار نعشهای پاره پاره به خون خفته جدا کردند . حضرت سجاد ( ع ) را در حال بيماری بر شتری بی هودج سوار کردند و دو پای  حضرتش را از زير شکم آن حيوان

روشنگری های سیدالسّاجدین (ع)قیام کربلا را ماندگار کرد.

مختصری از زندگینامه امام زین العابدین (ع) :

امام سجاد (ع) درسال 38هجری درمدینه منوره چشم به جهان گشود. آن حضرت یکی از همراهان امام حسین (ع) در حماسه جاوید کربلا بود.که مشیت الهی ایشان را برای امامت محفوظ نگه داشت. آن امام گرامی به همراه عمه اش زینب (س) درطول اسارت در کوفه وشام مسئولیت خطیر تبلیغ ورساندن پیام امام حسین (ع) رابدوش داشتند بعد از گذرانیدن دوران اسارت به مدینه بازگشتند وآن حضرت درآنجا به نشر معارف اسلامی پرداختند.از جمله آثار ارزنده آن امام همام ادعیه ای است درمجموعه ای به نام ((صحیفه سجادیه )) که به زبور آل محمد (ص) مشهور می باشد ودر آن دقیق ترین معارف الهی بیان شده است وآن حضرت درسال 95 هجری سرانجام به تحریک هشام ،خلیفه اموی ، به دست ولیدبن عبدالملک مسموم وبه شهادت رسید. وپیکر مطهر آن حضرت را دربقیع دفن نمودند.